این مقاله به بررسی نقش مولتی‌اومیکس (Multi-omics) در شناخت بهتر بیماری‌های ایمنی و التهابی و توسعه روش‌های درمانی نوین پرداخته است. مولتی‌اومیکس رویکردی جامع است که با یکپارچه‌سازی داده‌های حاصل از ژنومیکس، ترنسکریپتومیکس، پروتئومیکس، متابولومیکس و فناوری‌های مرتبط، امکان تحلیل دقیق‌تر و عمیق‌تر مکانیسم‌های زیستی مرتبط با این بیماری‌ها را فراهم می‌کند.